Tak jak dawniej, tak i obecnie ministranci są bardzo potrzebni do posługiwania w czasie liturgii. Każda wspólnota Kościoła powinna cieszyć się gronem osób gorliwie służących Bogu i ludziom we wspólnocie parafialnej. Służba ministrantów i lektorów,w ciągu stuleci przeobrażała się, jednak zawsze zachwycała. W czasach współczesnych – wbrew pozorom – również!!!
          W naszej parafii cieszymy się gronem ponad 40-stu ministrantów i lektorów. Są to osoby w różnym wieku, uczniowie klas podstawowych, gimnazjalnych, średnich i uczelni wyższych. Swą formację rozpoczynają od rocznego okresu przygotowania- kandydatury. W miarę lat i doświadczenia pozyskują kolejne stopnie w posłudze, tak by ostatecznie uzyskać promocję lektorską. Szereg podejmowanych w tym czasie przez nich zadań, służy nie tylko dobrej zabawie, ale formacji moralnej i intelektualnej.
          Zajęcia odbywają się w każdą sobotę w salce nad zakrystią, w dwóch grupach: kandydaci na ministranta o godz. 10.00 i pozostali ministranci o godz. 10.30. Oprócz zajęć formacyjnych podejmujemy wiele innych wyzwań integrujących grupę i pozwalających rozwijać szereg umiejętności i sprawności, jakie dzieci i młodzież posiadają: gra w piłkę nożną- treningi odbywają się w dwóch grupach (zajęcia stałe w każdą sobotę na wynajętej sali gimnastycznej, przy ul. Dzieci Warszawy), liczne atrakcje i wyjazdy jednodniowe: rajdy rowerowe, spływy kajakowe, ogniska, pokazy i zawody strzeleckie, pielgrzymki i wyjazdy turystyczne etc..
          W planie mamy jeszcze szereg ciekawych pomysłów, które wraz z Tobą, na chwałę Pana Boga, chcemy realizować. Jeśli więc chcesz służyć Panu Jezusowi podczas sprawowania Najświętszej Ofiary i tworzyć z nami wspólnotę zapraszamy na nasze spotkania..

---

Spotykamy się cyklicznie w każdy poniedziałek po 1-szej niedzieli miesiąca aby wspólnie odmówić różaniec, uczestniczyć we mszy św. oraz wymienić tajemnice różańcowe.
Każdy z nas modli się codziennie , indywidualnie odmawiając różaniec w intencjach papieskich i misyjnych ustalanych na każdy miesiąc.
W ciągu całego roku, na co dzień,  angażujemy się w pomoc sąsiedzką, niedzielne zbiórki do puszek na różne cele oraz inną aktywność społeczną.
I tak np. wiele członkiń i członków Koła wspierało własną pracą budowę naszej świątyni, a początki były naprawdę trudne.
Inni, którzy zostali obdarzeni talentem pięknego głosu - są lub byli także członkami chóru parafialnego.
Ponad pięć  lat temu, bo w roku 2004, z wielką radością włączyliśmy się do misyjnego dzieła „ADOPCJI na ODLEGŁOŚĆ”. Przez 4 lata otaczaliśmy modlitwą i opieką finansową dziewczynkę o imieniu Prisca, która pochodzi z wielodzietnej rodziny (8-ro rodzeństwa), wychowywana tylko przez matkę (ojciec zmarł), z biednego państwa Malawi w Afryce .
Na początku 2009r. Salezjański Ośrodek Misyjny, który powierzył nam Prisc'ę, zwrócił się do nas z prośbą, o to, czy bylibyśmy skłonni kontynuować adopcję bezimienną, tzn.: aby jednakowo dawać szansę na naukę innym biednym dzieciom. Oczywiście wyraziliśmy zgodę i kontynuujemy adopcję.
Raz do roku spotykamy się na tzw. „spotkaniu opłatkowym”, przypadającym  w dniach po święcie Trzech Króli. Jest wtedy czas na wspólne kolędowanie, rozmowy o tym, co dzieje się  wokół nas i na każdy inny temat.
Zapraszamy każdego kto ma chęć spotkać się z nami.

---

Przez 9 lat działalności Wspólnota powiększyła się z kilkunastu do blisko 30 członków. Przy czym na spotkania systematycznie przychodzi pomiędzy 15 a 20 osób. Grupa składa się w dużej części z małżeństw, a także osób stanu wolnego. Osoby we Wspólnocie mają od 30 do 56 lat. Jednakże wiek nie jest wyznacznikiem możliwości uczestnictwa we Wspólnocie. Jedynym warunkiem jest bycie osobą pełnoletnią, bądź przyjęcie sakramentu bierzmowania. Liderem od lata 2011 jest osoba świecka.

Ważnym elementem każdego spotkania jest modlitwa – najczęściej spontaniczna, połączona ze śpiewem różnych pieśni. Jednakże w różnych tygodniach modlitwy oraz przebieg spotkania są różne.
W pierwsze soboty miesiąca odprawiana jest w kościele Msza Święta w intencji wspólnoty, a potem odbywa się Adoracja Najświętszego Sakramentu. Ważnym elementem życia Wspólnoty jest formacja duchowa, którą podejmujemy, by wzrastać w wierze, a nie stać w miejscu, bądź wręcz cofać się w rozwoju duchowym. Do tej pory korzystaliśmy z formacji Wspólnoty Przyjaciele Oblubieńca oraz Kursów Szkoły Nowej Ewangelizacji. W 2016 roku nastąpił podział wspólnoty i część osób przeszła do nowo założonej Szkoły Nowej Ewangelizacji przy parafii Św. Jakuba, gdzie obecnie posługuje założyciel obu grup ks. Jacek Fijałkowski. W tym samym roku na patrona naszej wspólnoty został wybrany Św. Rafał Archanioł, który jak wierzymy, towarzyszy i nam na drodze uzdrowienia wewnętrzego. Dzięki temu wsparciu możemy budować silne Bogiem rodziny oraz miejsca naszej codziennej pracy.
W parafi włączamy się w różnorakie posługi jak ubieranie ołtarza na Boże Ciało, przygotowanie Czuwania przed Zesłaniem Ducha Świętego, a także prowadzenie różańca w październiku, czy rozważań Drogi Krzyżowej w czasie Wielkiego Postu.
Oprócz wspomnianych powyżej działań staramy się być Wspólnotą także poza murami kościoła. Co jakiś czas gromadzimy się na „Agapie” czyli uczcie miłości, na której jedząc różne przygotowane przez nas pyszności, rozmawiamy o tematach trudnych, z którymi spotkamy się w codziennym życiu. Raz do roku – w okresie Wielkiego Postu – uczestniczymy w wyjazdowych, weekendowych rekolekcjach, tylko dla członków naszej Wspólnoty. Na te wyjazdy małżeństwa zabierają ze sobą dzieci, które przebywając pod opieką odpowiednich osób, nie przeszkadzają w odbyciu rekolekcji, a jednocześnie dają możliwość na rodzinnie przeżyty czas.
Wciąż jesteśmy otwarci na nowe osoby. Skład wspólnoty na przestrzeni lat się zmienia, więc można bez skrępowania przyjść i przekonać czy forma modlitwy wspólnoty nam odpowiada. początek roku szkolnego 2018/19 chcemy poświęcić na zwiększenie liczby osób w naszej wspólnocie.

---

Rozwój duchowości małżeńskiej to podstawowa idea naszego ruchu. Ks. Franciszek Blachnicki mówiąc o sakramencie małżeństwa zwracał uwagę, że relacje między mężczyzną i kobietą, którzy zawierają przymierze małżeńskie nie są wolne od zła. Podobnie jak każde inne ludzkie relacje są skażone grzechem i egoizmem. I tylko Bóg, jeśli mu pozwolimy działać w naszym małżeństwie,jest w stanie uczynić z dwojga tak różnych na początku osób prawdziwą jedność - „wzajemną komunię mężczyzny i kobiety, jaka od początku była zamysłem Stwórcy”. Domowy Kościół ma nam pomóc w jednoczesnym zbliżaniu się do Boga i do siebie samych. Żonie do męża. Mężowi do żony. Obojgu do Boga. Razem, bo ważną zasadą DK jest fakt, że jest to decyzja obojga małżonków, którzy wspólnie się angażują.
Małżonkowie tworzą kręgi – mniejsze wspólnoty w ramach dużej – skupiające od 4 do 7 rodzin. W spotkaniach kręgu, które odbywają się raz w miesiącu, towarzyszy nam ksiądz – nasz opiekun duchowy. Przychodzimy na takie spotkanie z całym ciężarem codzienności: naszymi troskami, planami, pracą, wychowywaniem dzieci, brakiem czasu itd. Ale przychodzimy też na nie, by spotkać przyjaciół – małżeństwa, które idą z nami tą samą drogą, kapłana - towarzysza naszej podróży, i tego najważniejszego Przyjaciela – Chrystusa, naszego Przewodnika. On jest w centrum.
Spotkanie ma charakter modlitewno-formacyjny tzn.  rozpoczynamy modlitwą do Ducha Św. prosząc go o dar wspólnoty i otwarcie się na Słowo Boże. Następnie wspólnie rozważamy wybrany fragment Ewangelii próbując odnieść go do naszej codzienności i naszego powołania jako małżonków i jako członków wspólnoty. To chwila nie tylko refleksji, ale też, albo przede wszystkim, próba odczytania woli Bożej względem nas, Jego planu dla nas, odpowiedzi na nasze problemy i pytania. Rozważanie Pisma Św. kończymy modlitwą spontaniczną – przepraszając, dziękując, prosząc i uwielbiając Boga – oraz odmawiając wybraną tajemnicę Różańca. Po części modlitewnej przychodzi kolej na pogłębianie naszej wiary poprzez omawianie wybranego tematu. Program formacyjny DK kształtowany jest na podstawie dokumentów Soboru Watykańskiego II. Tematy zmieniają się w miarę „dojrzewania” kręgu. Pierwszy etap to ewangelizacja, podczas której tematami kolejnych spotkań są podstawowe prawdy życia chrześcijańskiego zwane „Czterema prawami życia duchowego”. Tematami kolejnych spotkań są zasady Domowego Kościoła tj. zobowiązanie do codziennej modlitwy osobistej połączonej z lekturą Pisma Świętego, codziennej modlitwy małżeńskiej, codziennej modlitwy rodzinnej, comiesięcznego dialogu małżeńskiego czyli szczerej i otwartej rozmowy małżonków w obecności Boga, corocznych rekolekcji rodzinnych. Podczas spotkań poznajemy sens tych zobowiązań, które nie są celem samym w sobie, ale środkiem do celu. Mają nas uzdolnić do postawy służby na rzecz małżonka, dzieci, innych osób z naszego otoczenia. Te codzienne zobowiązania wymagają wysiłku, dlatego trudno byłoby je realizować bez wsparcia wspólnoty - innych małżeństw z DK i naszego kapłana – oraz bez pogłębiania zrozumienia ich istoty podczas kolejnych spotkań. Kręgi, które mają za sobą już kilkuletni staż w Domowym Kościele wybierają tematy wg własnego uznania, w zależności od aktualnych potrzeb, konkretnych sytuacji życiowych czy konkretnego okresu roku liturgicznego, jednak zazwyczaj małżeństwo – jego duchowość i powołanie – pozostaje w centrum uwagi.
Oprócz spotkań kręgu członkowie DK biorą udział w cyklicznie organizowanych Rejonowych  i Diecezjalnych Dniach Wspólnoty, podczas których spotykają się z małżeństwami z innych kręgów i rejonów, mają okazję wysłuchać świadectw, przeżyć wspólną Eucharystię i wziąć udział w agapie – wspólnym posiłku, który wzorem pierwszych chrześcijan ma być znakiem radości i jedności wspólnoty. Raz w roku organizowana jest też Ogólnopolska Pielgrzymka Rodzin Domowego Kościoła do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, a w trakcie całego roku odbywają się rekolekcje zarówno formacyjne jak i tematyczne  (więcej informacji o inicjatywach RDK można znaleźć na stronie www.dk.oaza.pl).
Domowy Kościół w naszej parafii obecny jest od 10 lat. Opiekunami duchowymi 3 kręgów są: ks. Adam Bednarek, ks. Jerzy Kaszyński i ks. Andrzej Grochowski.
W każdą 2 i 3 niedzielę miesiąca na mszy św. o 10.30 ktoś z członków naszej wspólnoty służy czytaniem, a po skończonej Eucharystii chętnie odpowie na wszelkie pytania odnośnie Ruchu Domowego Kościoła. 
W każdy 3 poniedziałek miesiąca o godz. 18.00 gromadzimy się na Eucharystii, która odprawiana jest w intencji naszej wspólnoty.
Wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszamy.

---

W ten sposób Akcja Katolicka pełni misję apostolską w ścisłym związku z hierarchią Kościoła. Zadaniem członków AK jest oddziaływanie na bliskie im środowiska, zwłaszcza związane z miejscem pracy, dokąd nie zawsze mogą dotrzeć kapłani. Celem jest dążenie do najpełniejszego poznania ewangelicznych prawd wiary, ich rozumienia i realizowania w codziennym życiu.
AkcjaKatolicka realizuje swój cel przez: pogłębienie życia religijnego, moralnego, intelektualnego i kulturalnego oraz ukierunkowanie na zadania apostolskie, przenikanie wartościami ewangelicznymi życia społecznego, zajmowanie stanowiska w sprawach publicznych Kościoła, a zwłaszcza reagowanie na zagrożenia wiary i moralności, kształtowanie działaczy katolickich i wychowanie ich do aktywności w życiu społecznym, gospodarczym, kulturalnym i politycznym.
Akcja Katolicka może prowadzić działalność oświatową i wychowawczą, kulturalną i wydawniczą, działalność dobroczynną, pielgrzymkową i turystyczno-sportową.
Akcja Katolicka Archidiecezji Warszawskiej - erygowana została Dekretem księdza kard. Józefa Glempa - Prymasa Polski z dnia 12 kwietnia 1995 r. jako stowarzyszenie katolików świeckich. Zarząd Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej Archidiecezji Warszawskiej koordynuje działalność 82 Parafialnych Oddziałów.
Patronami Akcji Katolickiej są św. Wojciech, Bł. Stanisław Kostka Starowieyski oraz tak dla nas ważna św. Joanna Beretta Molla. Świętem patronalnym Akcji Katolickiej jest Święto Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata.
Akcja Katolicka Archidiecezji Warszawskiej na rok 2009/2010 przyjęła hasło "Bądźmy świadkami Miłości. Akcja Katolicka w służbie Miłości."
Co roku, w czerwcu,organizowana jest ogólnopolska pielgrzymka Akcji Katolickiej na Jasną Górę. Raz w roku odbywają się rejonowe (dla kilku dekanatów) spotkania formacyjne oraz 2-dniowe rekolekcje zamknięte w okresie Wielkiego Postu.
Parafialny Oddział Akcji Katolickiej przy naszej parafii. został powołany 6 października 2009 roku.Opiekunem POAK jest Ks. Proboszcz.
W ubiegłym roku w czerwcu udało nam się zaprezentować wystawę „PRL- tak daleko, tak blisko”, a w sierpniu zorganizować 5-dniowy wyjazd na Kresy Wschodnie. W soboty organizowaliśmy grupowe wyjścia do Muzeum Powstania Warszawskiego i Muzeum Ks. Jerzego Popiełuszki. W planach mamy odwiedzanie innych miejsc pamięci narodowej, rajd rowerowy oraz kolejny wyjazd na Ukrainę.
Spotkania Akcji Katolickiej odbywają się raz w miesiącu, w poniedziałek po mszy św. wieczornej, czyli ok. godziny 19.00. Najbliższe spotkanie odbędzie się 26 kwietnia br.
Najnowsze informacje są zawsze dostępne na naszej stronie internetowej: www.ak-swrodzina.waw.pl.
Można do nas napisać na adres: poczta@ak-swrodzina.waw.pl
Zapraszamy wszystkich chętnych do szerszego współuczestniczenia w życiu parafii.
Zarząd POAK przy Parafii Św. Rodziny

---

Chór powstał na początku roku 2000 i w czasie swojej 20-letniej działalności miał kilku dyrygentów Pierwsza prowadziła go p. Bogumiła Nasierowska, a następnie Anna Mendakiewicz, Krzysztof Szroborz, Aleksander Suchta i ks. Jarosław Borowiecki. Na przestrzeni lat repertuar obejmował kilkadziesiąt pieśni, zarówno różnorodnych utworów religijnych, liturgicznych, jak i artystycznych, począwszy od muzyki średniowiecznej, a kończąc na współczesnej, wykonywanych podczas liturgii, jak również podczas okolicznościowych występów i koncertów. Chór brał udział m.in. w II Ogólnopolskim Ekumenicznym Festiwalu Twórczości Chrześcijańskiej KAIROS w 2007, gdzie został wyróżniony, a także w III Festiwalu Chóralnej Pieśni Maryjnej.
W naszym repertuarze znalazł się także piękny utwór na chór i głos solowy – „Akatyst ku czci Bogurodzicy”, kilkakrotnie prezentowany w parafii z okazji uroczystości poświęconych Najświętszej Maryi Pannie.

---

W chwili obecnej zespół liczy 5 osób. W porywach jest nas ok. 10. Spotykamy się w niedziele o godzinie 17³⁰ na próbie i śpiewamy na Mszy św. o godzinie 19³⁰. Planujemy zorganizować jeszcze próby w tygodniu i mamy nadzieje, ze nam się to uda.
Próby rozpoczynamy modlitwą następnie ćwiczymy pieśni które śpiewamy na Mszy albo uczymy się nowych.
Repertuar scholi jest dość zróżnicowany. Staramy się wybierać ambitne piosenki i pieśni. Jednak nie możemy sobie pozwolić na wielkie aranżacje, ze względu na małą ilość osób w zespole.
W scholi jest łącznie 4 gitarzystów. Grzegorz, który gra z nas najczęściej, Basia, Justyna, oraz Ernestyna (Tysia). 
Wiek członków scholi jest zróżnicowany. Grzegorz pracuje i ma swoją rodzinę (żonę i dziecko). Basia w przyszłym roku zacznie studia, Gosia jest studentką pedagogiki, Tysia uczennicą w gimnazjum w Warszawie, Justyna jest studentką psychologii.
Pomimo dość zróżnicowanych zainteresowań, jedno mamy wspólne – wszystkich łączy pasja śpiewu.
Na próbach panuje miła i przyjazna atmosfera. Jesteśmy gotowi pomagać sobie nawzajem. Każdy z nas jest otwarty na uwagi innych członków zespołu.
W parafii są organizowane koncerty naszego zespołu. Prezentujemy na nich utwory, których się nauczyliśmy. Są to pieśni liturgiczne, ale również  piosenki znanych zespołów, takich jak TGD czy Deus Meus. Pomagamy również w oprawach Adoracji, Triduum Paschalnego oraz rekolekcji.
Zawsze staramy się dopasować pieśni do Liturgii słowa z danej niedzieli, aby ułatwić innym uczestnikom Mszy św. zrozumienie tego, co najważniejsze w danym dniu.
W tematach, które często przewijają się w naszych rozmowach, czy debatach, co chcielibyśmy robić, pojawia się myśl o śpiewie Gospel. Niestety jest nas za mało. Mamy za mało instrumentów i przede wszystkim za mało ludzi.
Błędem jest myślenie, że, aby dołączyć do scholi trzeba być wirtuozem wokalnym. Owszem, każdy z obecnych uczestników ma dość dobre walory głosowe, ale każdy kiedyś zaczynał i wkładał wiele ćwiczeń w to, aby jego głos się rozwijał. Ćwiczenia te trwają do dziś. Tak więc wszyscy się jeszcze uczymy i jesteśmy bardzo otwarci na nowych członków zespołu. Serdecznie zapraszamy wszystkich, którzy chcą śpiewać i służyć śpiewem innym ludziom i samemu Bogu. Święty Augustyn kiedyś powiedział: „kto śpiewa, dwa razy się modli”. Warto wziąć na poważnie te słowa i spróbować. To nie boli, a daje dużo radości i satysfakcji.

---

---

---

Celem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży jest kształtowanie dojrzałych chrześcijan oraz aktywne uczestnictwo we wspólnocie i misji Kościoła przez szerzenie i upowszechnianie katolickich wartości i zasad we wszystkich dziedzinach życia, zwłaszcza społecznego i kulturalnego, zgodnie z pozdrowieniem: ,,Przez cnotę, naukę i pracę służyć Bogu i Ojczyźnie- Gotów!” 15 kwietnia 1995 roku w Watykanie papież Jan Paweł II podkreślił jak ważna jest rola KSM słowami: „Nie wstydźcie się waszych ideałów – wręcz przeciwnie, głoście je i brońcie ich! Liczy na was Chrystus, liczy na was Pani Jasnogórska, liczy na was Kościół. Liczy na was i potrzebuje was Polska! Właśnie jako KSM”

---

Na profil idealnego wolontariusza składa się:
- świadectwo wiary (zaangażowanie w parafii, działanie we wspólnotach, doświadczenie
   poprzednich ŚDM czy innych dużych wydarzeń religijnych),
- doświadczenie organizacyjne (działalność w organizacjach pozarządowych, wcześniejsze
   doświadczenie wolontariatu),
- znajomość języków obcych,
- kompetencje komunikacyjne i otwartość,
- szczególne umiejętności (np. grafika komputerowa, DTP, znajomość social media, pierwsza pomoc etc.).
Wyżej wymienione warunki nie muszą występować łącznie. Najważniejsza jest autentyczna chęć pomocy drugiemu człowiekowi oraz motywacja płynąca z wiary.

---

Główną częścią każdego posiedzenia jest odczytanie/wysłuchanie Lektury Patronalnej. W tym roku bratnim Rada Kapłańska wybrała na Lekturę Patronalną teksty homilii Jana Pawła II z pierwszej pielgrzymki do Polski.
Oto linki do plików mp3 - lektury na posiedzenia wszystkich chorągwi:
  Grudzień 2018
  Styczeń 2019
  Luty 2019
Zasadniczym celem Zakonu Rycerzy Jana Pawła II jest formacja katolików-mężczyzn świeckich poprzez stawianie sobie wzór osoby patrona - Jana Pawła II (Karola Wojtyły), który swoim świadectwem pokazywał jak harmonijnie można łączyć męskość i świętość zarówno dziś jak i w wymiarze uniwersalnym.
Rycerze Zakonu Rycerzy Jana Pawła II chcą realizować ten cel poprzez zaangażowanie i aktywność w dziele nowej ewangelizacji czerpiąc z przykładu Jana Pawła II i dążąc do upowszechniania treści i form Jego nauczania.
Dlatego też podejmując trudu dążenia do świętości - zwłaszcza w wymiarze życia dnia codziennego - Bracia Zakonu Rycerzy Jana Pawła II będą dążyć do:
  1. umacniania wiary i rozwijania katolickiej duchowości osób świeckich w tym zwłaszcza
      duchowości męskiej
  2. rozwijania wrażliwości i dzieł miłosierdzia w tym w szczególności w zakresie godności i pełnej
      ochrony życia ludzkiego
  3. rozwijania wzajemnej pomocy bratniej Rycerzy,
  4. wspierania duchowieństwa w każdej dziedzinie ich kapłańskiej posługi,
  5. dbania o rozwój patriotyzmu i miłości ojczyzny.
Zakon Rycerzy Jana Pawła II w sposób szczególny czyny miłosierdzia zwraca ku swoim członkom i ich rodzinom. W dalszej kolejności akty miłosierdzia ukierowane są na członków własnej Parafii oraz Diecezji. Zakon w sposób szczególny włącza się w pomoc ludziom potrzebującym otaczając ich modlitwą oraz starając się im pomagać również materialnie.

   Część I filmu z konferencji ks. Piotra Fedorowicza MIC wygłoszona podczas VIII Rekolekcji Adwentowych Zakonu Rycerzy Jana Pawła II w Centrum Świętego Jana Pawła II w Krakowie "Nie Lękajcie się!", dnia 8 grudnia 2018 roku.
  Część II filmu z konferencji ks. Piotra Fedorowicza MIC
  Część III filmu z konferencji - Msza Święta

  Film promocyjny na temat naszego Zakonu

  Email Zakonu Rycerzy Jana Pawła II:  rjp2.swrodzinaursus@gmail.com
  Facebook


  #